Rustiger lopen als het kan, zodat je sneller loopt als het moet.
Veel lopers maken de denkfout dat ze sneller worden door harder te lopen in de trainingen. Helaas blijkt iedere keer weer hoe fout deze gedachte is. Met heel vaak allerlei vage klachten tot gevolg. Je laatste prestatie tijdens een wedstrijd bepaald je trainingstempo en niet andersom.
Tijdens 1 van de 7heuvelen duurlopen liep ik als loper mee, heerlijk om weer eens in een zo grote groep mee te lopen, lekker een beetje kletsen en met allerlei mensen. Gewoon genieten. Heerlijk ook om geen verantwoording te voelen als trainer. Verheul vervloekt duurlopen dus maak ik er voor mezelf een wisslduurloop van. Tijdje lekker achteraan gezellig kletsen, een stukje in de kopgroep mee, een stukje tussen een paar groepjes is. Tijdens het lopen kijk ik dan natuurlijk altijd om me heen, luister naar de ademhaling van de mensen kijk wie waar in de groep loopt, kijk of men drinken bij zich heeft, let een beetje op loophoudingen en gestamp en gezucht om me heen. Ik blijf natuurlijk wel een trainer, ook als ik gewoon lekker voor mezelf aan het lopen ben.
De mensen die training van me krijgen weten inmiddels wel dat ik een cijfertjes tick heb dus die zullen ook niet verbaasd zijn als ze nu lezen dat ik dan tijdens zo’n duurloop van iedereen een beetje een eindtijd probeer in te schatten. In het begin liepen we achterin 6.30-6.45 per kilometer en de meeste mensen die in mijn omgeving liepen schatte ik zo rond de 1.30 in. Mooie eindtijd om je op te richten. Voorin werd op dat moment ongeveer 5.45-6.00 gelopen schatte ik zo in en dat zouden dan tijden rond de 1.10 kunnen worden. Mooie tijden waar we bij onze atletiekvereniging trots op zijn.
Het zal jullie niet verbazen dat een aantal mensen veel harder liep dan nodig was voor de tijd die ze in de wedstrijd kunnen lopen. Dat mag natuurlijk altijd, soms heb je een dag dat je even moet uitrazen, alleen heeft het niet zoveel te maken met je serieus op een wedstrijd voorbereiden. Na een km of 6-7 km zakten de eersten al terug en later nog meer. Ook zonde want je weet dan al dat die mensen te snel gestart en dit een knauw is voor het zelfvertrouwen dat ze juist aan het trainen zijn voor die bewuste wedstrijd. Te hard gestart, betekend aan het eind dubbel inleveren. Jammer ook want dan is 10 km nog een flink eind om te lopen. Rond de 9 km ben ik na het lussen een paar km meegelopen met de kopgroep. Lekker even een km of 2-3 aanzetten voelde wel erg lekker moet ik zeggen maar daarna moest ik toch lossen want het tempo werd stevig opgeschroefd van 5.45 naar 5.15 per km. De trainer/begeleider was hier niet blij mee. Ik kreeg echter de indruk dat de snelle kopgroep totaal verkeerd hun eigen tempo inschatten want iemand riep “we liepen maar 10km per uur”, mijn conclusie was totaal geen gevoel voor het eigen tempo.
Op dat moment moest gelijk aan Jan van Alst denken die als excuus voor zijn tegenvallende Amsterdam marathon vertelde op TV, dat zijn Nike GPS niet goed gekalibreerd en hij in zijn hele voorbereidingsperiode te korte afstanden had gelopen en steeds dacht in een veel hoger tempo te lopen. Ik moest daar erg om lachen, hoe kan een mens zichzelf zo voor de gek houden?
Het probleem van veel te hard lopen in de duurlopen is voor mij als trainer niet nieuw. 20 jaar geleden liep ik daar al tegenaan. Als loper en als trainer hoor, in de begin jaren kon ik me ook heel slecht aan het advies van mijn trainer houden. De moeilijkste opgave voor ons als trainer is niet de lopers sneller maken maar juist om je lopers te leren rustiger te lopen als het kan, zodat ze sneller gaan als het moet.
De laatste tijd lees ik steeds vaker dat hardlopen een blessure gevoelige sport is, geen goede reclame voor onze mooie sport en toch bovenstaand voorbeeld is één van de grootste oorzaken. Als je je kilometers aan het uitbreiden bent en je wilt beslist lange duurlopen in 1 tempo doen, hou dan een snelheid aan die 1-1.5 minuut langzamer is dan het tempo dat je in de wedstrijd of test loopgelopen hebt.
Nog een belangrijk advies, wen jezelf aan ieder half uur een paar slokjes te drinken als je langer dan een uur gaat lopen. Na een tijdje merk je namelijk dat het wat moeilijker gaat en je lichaam harder moet werken, ver voordat je dorst krijgt is het lichaam al op zoek naar het vocht dat je verbruikt hebt. Dat begint met kleine signalen, mentaal raak je in een dipje, je voelt wat pijn in je onderbenen, je voelt die oude blessure weer een beetje, je krijgt wat slappe benen, je vind het niet leuk meer om te lopen en ga zo maar verder. Zonde toch? Dan was je lekker aan het genieten van een heerlijke duurloop, je voelde je beresterk en dan zo opeens is heel dat positieve gevoel weg en misschien zelfs wel je zelfvertrouwen dat je zo mooi aan het opbouwen was.
Op de dag van de wedstrijd moet je presteren, trainingen zijn er om te trainen, te herstellen en weer te trainen. De juiste balans tot je er op de dag van de wedstrijd klaar voor bent. We willen allemaal harder en verder en verliezen daarbij heel vaak het doel uit het oog. Vergeet niet van je trainingen te genieten want daar ben je veel langer mee bezig dan met de wedstrijd zelf. Die moet je gewoon uitlopen in een voor jou zo goed mogelijke tijd.
@l!d@ 2012