24 januari 2006

Met één oog keek ik op de klok, 5 uur, weer te vroeg wakker.

En als een popup denk ik, lekker kan ik vanochtend lopen in plaats van vanavond. Ik spring mijn bed uit, maak een grote bak senseo, haal mijn mail op, beantwoord de dagelijkse kost en trek snel mijn loopkleding aan.

Wintertight, dikke trainingsjas, handschoenen, cap want het is echt koud.................. -6, donker met sluier bewolking alsof ook de sterren nog een beetje in schemer toestand waren. Zo heel af en toe kom ik een verdwaalde krantenjongen tegen of een hond die zijn baas uitlaat. Waarom kijken die mensen zo raar naaar me? Ik weet het wel hoor, mensen die moeten begrijpen niets van mensen die op dit onzalige uur vrijwillig naar buiten gaan. hihihi ik hoor bijna die krantenjongen tegen zijn moeder zijn verbazing uitspreken als hij thuiskomt.

Nu zit ik al uren op kantoor, maar ik voel me nog steeds heerlijk. Wat kan een mens toch gelukkig zijn met een half uurtje hardlopen hé, wat kan mij het schelen wat een ander van me vind, als ze raar naar me kijken, geef ik ze gewoon een stralende lach en zeg vrolijk goedemorgen. Ze denken toch al dat ik gek ben, als ik zelf maar beter weet. 

Werkse allemaal vandaag.

25 januari 2006  

Nou ik ben er hardstikke gelukkig mee dat ik gek ben, Je zult maar goed wijs zijn en je in deze gekke wereld staande moeten houden. Laat mij maar lekker mezelf zijn....................gewoon een gek mens...........

28 januari 2006       

--------------------------------------------------------------------------------   Hardlopen............het is het gewoon voor me. Vanmorgen ging ik lopen in die heerlijke vrieskou. Ik weet dat heel veel mensen er niet aan moeten denken, ik weet dat heel veel mensen het maar niets vinden, het dodelijk saai vinden ook om alleen te lopen maar tijdens het lopen kan ik zo vreselijk goed denken, relativeren, mezelf streng toespreken, de nuchtere feiten op een rijtje zetten.

Ruim 2 jaar is het geleden dat ik mijn laatste marathon liep, van de ene blessure en kwaal naar de andere hobbelde. Ik heb zelfs een tijdje gedacht dat ik er nu toch echt te oud voor was, maar  langzaam begin ik al te denken aan mijn eerste wedstrijdje weer. Ben nog wel streng tegen mezelf, dit jaar absoluut niet langer dan 2 uur achter elkaar rennen, dus een wedstrijd mag max 10EM zijn maar toch.........ik kan het nog.

Kan zonder problemen op het moment weer ruim 40 minuten rennen en het gaat goed. Nu heel blijven en de stijgende lijn doorzetten.

Vanmorgen liep ik heerlijk met het zonnetje in mijn gezicht en weten jullie dan valt niet alleen de schaduw achter je maar laat je ook je schadduwen achter je................morgen ga ik weer..........

29 januari 2006

Nou heb ik toch wel spierpijn hoor, vanmorgen was het weer van dat heerlijke weer en ik had bedacht dat ik ergens langs wilde lopen waar ik al heel lang niet geweest ben. Niets bijzonders hoor maar toch een weg die kaarsrecht loopt, ongeveer 1,5 km lang met alleen maar hoge bomen en zo af en toe een huis.

Een ander rondje dus, net een beetje te lang na wat ik gisteren al gedaan had, maar  voor het eerst kon ik mezelf er weer eens toe zetten mijn grens te verleggen, gewoon mezelf van bocht naar bocht praten. Het echte trainen dus, steeds net een klein beetje verder dan de grens waarvan je dacht dat het voor nu je grens was.

Och ja, kan er ook niets aan doen ben gewoon een loopdwaas en als ik dan zoals vanmorgen heel moe ben en ik kan nog lachen om een hond die verliefd staat te doen met een plastic fles, haha is het leven toch weer leuk aan het worden. Ik zie ze weer; die kleine leuke dingen onderweg...........

@l!d@ 2006