Ladyrun
denken aan, over en onder het hardlopen

Hardlopen moet niet voelen als werken, daarom maak ik van mijn trainingen geen wedstrijd.

 

 

2003 Onderweg naar mij

Houden van.....Danique.

Houden van 
heeft veel gezichten 
Helemaal in de ban 
van je ogen die oplichten 
Blijdschap straal je uit 
alsof de zon op gaat 
Heerlijk die vrolijke snuit 
Je nog even stil staat 
voordat je aan komt rennen 
zo zonder voorbehoudt 
na het herkennen 
gewoon omdat je van me houdt 
in mijn armen springt 
zo vol vertrouwen 
een liefde die niet dwingt 
op jou liefde kan ik bouwen 

Wat zou ik graag 
ongeschonden zijn 
Zonder een vraag 
nog heel erg klein 
nog niet beschadigd 
maar onbevangen 
met een open gezicht 
de liefde ontvangen 
en vol vertrouwen 
als mijn kleinkind 
kunnen lief hebben 
als ik het vind

 @l!d@ 12 februari 2012

Blij

Blij, gelukkig en tevreden
Lang heb ik het vermeden
Te zeggen wat ik wel wist
En ik heb me niet vergist

Al die jaren van mijn leven
Dacht ik vaak met angst en beven
Aan wat er gebeuren kon
Als ik mezelf eens overwon

Nooit had ik dit verwacht
Gewoon, voelen heel zacht
Mijn god; wat was ik arm
Heerlijk wat voelt dit warm

Dit is nog maar het begin
Mijn leven is naar mijn zin
Wat kan een mens toch gelukkig zijn
Met gebeurtenissen, o zo klein.

@l!d@ 08-03-2003

 

Alleen

Nu ben ik alleen
Nee niet eenzaam
Niemand om me heen
Rustig voor het raam

Lekker achter glas
Boek op schoot
Heerlijk in mijn sas
Niet meer uit het lood

Blij en tevreden
Rust in mijn hoofd
Gedachten bij het heden
Niet meer zo verdoofd

Het voelt goed
Zo achter glas “zonnen”
Het geeft me moed
Mijn toekomst is begonnen

Nog ben ik alleen
Liefde wil ik geven
Iemand om me heen
Voor de rest van mijn leven

@l!d@ 16 maart ’03

Kwijt

Zolang was ik mezelf kwijt
Jaren was ik op zoek
En al die tijd
Was ik om de hoek

Nooit accepteren wie ik was
Altijd in bochten wringen
Stel dat het echt waar was
Ik moest dat gevoel verdringen

Lijken op de mens die je minacht
Dan kun je niet houden van
Dat is teveel verwacht
Het was zo’n vreselijke man

Langzaam vind ik mij terug
Moet nog wel corrigeren
Het gaat niet zo vlug
Maar ook dat zal ik leren

Het is niet zo erg meer
Om een beetje als hem te zijn
Nu weet ik het weer
Ik ben niet meer klein

Steeds vaker kijk ik om de hoek
Zie ik mezelf daar staan
Voor mezelf een open boek
Ik kan weer verder gaan

Niet meer op de vlucht
Gelukkig met mezelf zijn
Slaak nu een diepe zucht
Mezelf, dat voelt fijn.

@l1d@ mrt ‘03

Tranen


 Tranen met tuiten 
Heb ik gehuild deze week 
Bijna niet te stuiten 
Woede dat bleek 

Tranen met tuiten dan 
Verwarring ook 
Haten werd houden van 
Helemaal van de kook 

Tranen met tuiten om wat was 
Teleurstelling om de pijn 
Accepteer het nu pas 
Ik was nog maar zo klein 

Tranen van onbegrip 
Twijfel aan mijn ik 
Bijt nog even op mijn lip 
Geef alleen geen kik 

Tranen ook van angst 
Die blik in die ogen 
Daarvoor was ik het bangst 
Laat mijn tranen nu drogen 

Tranen ook van schuld 
Ik lokte het vaak uit 
Dan verloor je, je geduld 
Dan schreeuwde je weer luid 

Tranen liet ik alleen 
Als er niemand bij was 
Ik was toch al alleen 
Delen dat kan ik nu pas 

Tranen ook van onmacht 
Zocht alleen waardering 
Steeds weer een klacht 
En ik die maar doorging

@l!d@ mei 2003

 

Alles krijgt kleur 

Het verleden was koud
Het verleden was grijs
Het verleden was kleurloos
Het verleden is voorbij

Kleur in de kamer
Kleur in de keuken
Kleur in het huis
Kleur in de tuin

Kleur in mijn hoofd
Kleur in mijn hart
Kleur in mijn leven
Kleur in mijn slaap

Kleur van de blijdschap
Kleur van de vrijheid
Kleur van de warmte
Kleur van de vriendschap


De toekomst is open
De toekomst begint nu
De toekomst is blanco 
en kleur ik zelf

@l!d@ Juni 2003

 Ben ik weer


even praten
deze keer
kan het niet laten

wil het delen
voel me vrij
kan me niet schelen
ik ben blij

na zondag
het is voorbij
heb weer die lach
ik ben weer blij

het verleden
is geweest
het heden
telt het meest

zat daar bij het graf
me af te vragen
waarom ik mezelf straf
zoveel te dragen

houden van maakt me bang
wil steeds bewijs
soms maanden lang
ik ben niet wijs

raakte zelfs mezelf kwijt
vond me daar terug
dat werd tijd
’t is weer achter de rug

het zonnetje is er weer
kan weer positief denken
de prijs was hoog deze keer
moet nog even bijtanken.

@l!d@ 30-07-2003

 

Emoties

Tranen toch ook 
Van geluk 
het spook 
is stuk 

Tranen, het mag! 
doorbreekt iets 
met een lach 
’t is niet niets 

Tranen, met gevoel 
leren genieten 
das mijn doel 
ik wil voelsprieten 

Tranen deze keer 
Omdat ik het kan 
Ik ben er weer 
Ik maak er wat van 

Tranen die drogen 
wat weg was, is nog. 
Stille lieve ogen 
Geluk?! Toch! 

Tranen en toch zon 
omdat ik jou verloor, 
maar toch won. 
Ik kan weer door.

@l!d@ 30-07-2003

 

 Dat "stoere"

Gisteravond was het er weer even
Dat gevoel van twijfel aan mijn ik
Ik had weer eens te veel gegeven
Ben dan gelijk weer een bangerik

Dan wil ik weer teveel tegelijk
Kan ik het allemaal weer niet behappen
Maar als ik dan rustig om me heen kijk
Ga ik het heel snel weer snappen

Herstelde erg snel deze keer
Voel me gelukkiger dan ooit
Lachte vanmorgen alweer
Terug naar toen wil ik nooit

Er kwamen weer veel herinneringen boven
Zat daar naast wat ooit mijn caravan was
En kon het van mezelf niet geloven
Maar het was moeilijk dat merkte ik al ras

Heb het trieste gevoel maar laten komen, 
Kon zelfs later koffie drinken op zijn terras
Daar had ik niet van kunnen dromen
Kon ook alleen omdat hij er niet was

Vreemd een gevoel van weemoed
Terwijl ik van hem k@ts
Het deed me wel goed
Bedenk ik me nu plots

“Je bent veranderd” werd er gezegd
“dat stoere ben je kwijt” zei mijn vriendin
ik heb het maar weer uitgelegd
dat ik hier alleen maar mee win

steeds minder onzekerheid
voel me heerlijk warm van binnen
ben dat kille in me helemaal kwijt
kan eindelijk aan de toekomst beginnen

@l!d@ 13-08-2003

 

Gisteravond

 Al vanaf gisteravond
Heb ik er behoefte aan
Het ligt ook voor in mijn mond
Toch heb ik het nog niet gedaan

is het een zekere schroom
is het de volgende stap
het kwam ook in mijn droom
denk wel dat ik het snap

het overlijdensbericht
gisteren bij de post
bracht weer nieuw inzicht
weet niet wat het me kost

moet steeds denken aan
toen ze er nog waren
het alleen staan
ik wil het verklaren

wil nog zoveel vragen
ga het ook proberen
de komende dagen
ik kan nu accepteren

mam en ook jij pap
ik moet het even zeggen
doe nu mijn volgende stap
probeer het uit te leggen

ik ben van zover gekomen
ik wil nog zover gaan
ik wil weer kunnen dromen
dat heb ik niet genoeg gedaan

@l!d@ 17-08-2003

 

Hard

Hard is zacht 
Wat een kracht 
Zacht is hard 
Zo verward 

Sterk is zwak 
Tot ik brak 
Zwak is sterk 
Aan het werk 

Toen is voorbij 
Voel me blij 
Voorbij is toen 
Een zachte zoen 

Spontane lach 
Omdat het mag 
Ik kan het weer 
Het doet geen zeer 

Vanuit mijn hart 
Dat is de start 
Gelukkig zijn 
Het voelt zo fijn

@l!d@ 17-08-2003

2 gedachten

Hinken op twee gedachten
Langzaam verder groeien
en gewoon rustig afwachten
Zelf weer opbloeien

Gewoon lekker in mijn vel
Toegeven dat het mag
Het lukt me vaak wel
Vaak ook met een lach

Moet alleen gaan vertrouwen
In mezelf geloven
Niet met die rugzak sjouwen
Me van alle energie beroven

Zoveel tijd verloren
Zolang verdoofd
Wil zo graag geloven
Heb het mezelf beloofd

Alleen mijn 2de natuur
Die moet ik laten varen
Ik wil weer puur
Niet meer sparen

Automatisme dat is het
Van de verdediging
Ik weet dat ik het red
Zonder die zelfbescherming

Ontspan steeds meer
Kan me laten gaan
Het lukt steeds weer
Dit heb ik zelf gedaan

Wist ik het maar
Wat ik lekker vind
Of leuk en waar
Dat is toch waar het begint?

@l!d@ 31-08-2003

Bijna klaar

Het laatste puin wordt geruimd
In enorme brokken afgevoerd 
Bij me zelf heb ik dat verzuimd
Bijna ook was ik gevloerd

Ook nog een deur gesloopt
Ruimte wordt er gecreëerd
Hier heb ik lang op gehoopt
Ik heb me heel lang verweerd

Dan nog een deur dicht maken
Een stukje af sluiten zeg maar
Ook dat kan me niet raken
Ik ben toch bijna klaar

Dan moet er nog een luik komen
Om het netjes af te ronden
Wat kan een mens toch dromen
Als we dat mentaal eens konden

@l!d@ 13-09-2003


Mijn ik is thuis

Het voelt zo fijn 
Die rust van binnen
Ik mag er zijn
Ik kan beginnen

Vol ongeduld
Wacht ik op de rest
Niet mijn schuld
Dat weet ik best

Het leven is zo leuk
Lekker op het gemak
Soms in een deuk
Dan weer uit je dak

Het moet toch kunnen 
Wil dit zo graag behouden
Mezelf wat liefde gunnen
Van me laten houden

Maar blijf toch angstig ook
Misschien is het maar voor even
Raak ik straks weer van de kook
Ik wil zo graag leven

Wacht nog even af
Ik durf nog niet
Misschien is het laf
Ik weet dat je het ziet

Mijn strijd is gestreden
Mijn ik is thuis gekomen
Voor mij is dit het heden
Nu nog leren dromen

@l1d@ 18-09-2003

Met of zonder

Nu komt een tijd
Dat ik heel fijn 
Van tevredenheid
Gelukkig kan zijn

om een groet
een vriendelijke lach
niet omdat het moet 
maar omdat het mag

vrolijke toet
spontane hand
het is goed
niets aan de hand

vriendelijk woord
simpel een lach
zoals het hoort
op iedere dag

zelfvertrouwen
is zo bijzonder
dan kun je bouwen
met of zonder

Al!d@ 01-10-2003

 

 

Zo'n dag

Vandaag is zo’n dag.
Die ik begon met een lach.

Niet omdat alles meezit.
Ik voel me nog steeds niet fit.

Maar toch helder in mijn hoofd.
Geen zorgen maken, heb ik me beloofd.

Gewoon heel positief vanuit het hart.
Dat was vandaag een heerlijke start.

Nu is de dag voor de helft voorbij.
En nog steeds voel ik me blij.

Op mijn werk zit niet alles mee. 
Druk met de aangiftes van de BTW.

Ook de aangifte van de loonbelasting.
Is iedere keer een stressig ding.

Eigenlijk gaat het boven mijn pet.
Het blijft een sport of ik het red.

Vanmiddag de laatste in orde maken.
En over tot de dagelijkse zaken.

Thuis nog een deur verven vanavond.
En dan is mijn dag wel weer rond.

Het blijft een druk bestaan.
Maar gelukkig kan ik het aan.

Vandaag is zo'n dag.
Dat ik alles doe met een lach

@l!d@ oktober 2003

 

De stemmen zijn stil


Weer staat de kerstboom
Een jaar van mijn leven
Ging voorbij als een droom
Wolken zijn voorbij gedreven

Wat is 1 jaar op een mensenleven
Is een veel gehoorde kreet
Mij heeft dit jaar zoveel gegeven
Dat ik het nooit weer vergeet

Eindelijk vrede in mijn hoofd
Mijn jeugd heeft een plaats gekregen
Het heeft me niet van het leven beroofd
Het voelt bijna als een zegen.

De jaren van verdoving voorbij
Nu voel ik me compleet
Mijn ik is eindelijk vrij
Weg is het boetekleed

Emoties kwamen en gingen
Wat zat er veel verstopt
Vaak moest ik me bedwingen
Wat heb ik het ver geschopt

Zonder hulp had ik het niet gered
Ik moest me laten breken
Veel ook op papier gezet
Vaak nog achterom gekeken

Leren voelen was doodeng
Volledig vertrouwen iets panisch
Soms is het weer even kedeng
Toch is dit wat ik kies

Dicht bij mezelf blijven
Me helemaal laten gaan
Volledig op mijn gevoel drijven
Nu kan ik het aan

Ik weet wie ik ben
Ik weet wat ik wil
Ik ben blij dat ik mezelf ken
De stemmen zijn stil………….

@l!d@ 20-12-2003





























































































































































































































































































































































































































































Het groeit in mij

Lieve pap en mam
als jullie me kunnen horen
weet dan dat het kwam
ik heb niet verloren

Langzaam ga ik vertrouwen
jullie hebben me gemaakt tot wat ik ben
ik durf nu van me te laten houwen
weet dat ik het gevoel nu herken

Kan jullie nu vergeven
zeggen, dank je wel 
ik ga verder met leven
ik zit weer goed in mijn vel

Ik wil nog een ding kwijt
ik ben wie ik ben
het verdriet dat slijt
weet dat ik mezelf nu ken

Veel moet ik nog leren
maar het groeit in mij
wil het niet meer weren
voel me weer blij

@lid@ 17-08-2003





















Don't run faster than your angel can fly.