
Het is de tegenwind die de vlieger doet stijgen.
 Windstilte zou ik willen 
 Even helemaal niets voelen 
 Om de onrust te stillen 
 Mijn woede te koelen 
 
 Ergens uit de wind 
 Zou al fijn zijn 
 Even als een kind 
 Puur en rein 
 
 Alleen maar de zon 
 Verder even niet 
 Als dat eens kon 
 Niemand die me ziet 
 
 Zoveel woede van binnen 
 Eens komt het er uit 
 Als ik ga beginnen 
 Is er niets dat me stuit 
 
 Wist ik maar 
 Dat ik kon doseren 
 Dan was het klaar 
 Zal ik het op tijd leren?
 
 2004 @l!d@
 Waarom wil ik toch schrijven
 over de dingen terwijl 
 ik niets te vertellen heb
 
 Schrijfmoe,
 De woordenstroom droogt op.
 Er is stilte in mij
 
 Waarom wil ik regelen
 terwijl er niets
 meer te regelen is
 
 Regelmoe,
 Afwachten, de volgende stap
 Actie dat geeft energie
 
 Waarom wil ik werken
 voor een baas die 
 niet weet wat werken is
 
 Werkmoe
 Omdat het zo zinloos is
 Wat ik bouwt breek zo weer af
 
 Waarom kan ik niet denken
 en mijn gedachten 
 op een rijtje zetten
 
 Denkmoe
 Suf gedacht lijkt het wel
 Het veranderd niets
 
 Waarom kan ik niet dromen
 en wegzweven 
 naar een zorgeloos bestaan
 
 Droommoe?
 nee ik denk het niet
 Ik ben er gewoon nog niet aan toe
2004 @l!d@
 Liefdeloos begin
 
 Waarom was het nodig
 Die cirkel om mijn hart
 Waarom niet vredig
 Waarom zoveel smart?
 
 Waarom dat slot
 Op mijn gevoel
 Het maakte zoveel kapot
 Wat was het doel?
 
 Waarom zo weinig van
 Wat zo belangrijk is
 Liefde in de ban
 Waarom het gemis?
 
 Waarom al die kilte
 Een leven lang
 Huilen in stilte
 Waarom zo bang?
 
 Waarom pas zo laat
 In mijn leven
 Liefde stromen gaat
 Wat was het streven?
 
 Waarom zo bevroren
 Dat is om te beven
 Een mens is niet geboren
 Om liefdeloos te leven
 
 Daarom kan ik nu gelukkig zijn
 Mijn hart is ontbloot
 De liefde kreeg me niet klein
 Hij maakte me groot!
 
 2004 @l!d@
Alleen dan..........
 Waarom blijven we 
 De nare gedachten 
 In ons hoofd bewaren 
 En laten we zo weinig 
 Plaats voor het fijne 
 Dat er ooit was 
 
 Waarom geven we 
 Onze angst voor liefde 
 De kans om te groeien 
 En geven we zo weinig 
 Ruimte aan de liefde 
 Om op te bloeien 
 
 Waarom is het toch 
 Dat het wantrouwen 
 In ons hoofd 
 Meer ruimte krijgt 
 Dan het vertrouwen 
 In ons hart 
 
 Waarom is het toch 
 Dat we altijd beter willen 
 En maar blijven strijden 
 Om er bovenuit te steken 
 Terwijl gelijkwaardig zijn 
 Het beste voelt 
 
 Waarom zien we niet 
 Dat we het beste geven 
 Als we heel gewoon 
 Ons zelf zijn 
 Want alleen dan 
 Ben je goed
 2004 @l!d@
 Wat zou ik graag 
 ongeschonden zijn 
 Zonder een vraag 
 nog heel erg klein 
 nog niet beschadigd 
 maar onbevangen 
 met een open gezicht 
 de liefde ontvangen 
 en vol vertrouwen 
 als mijn kleinkind 
 kunnen lief hebben 
 als ik het vind
 
 2004 @l!d@
 Terug bij af 
 maar nooit helemaal 
 een ervaring rijker 
 maar zoveel armer 
 
 Opnieuw beginnen 
 zal niet gaan 
 door de ervaring 
 en het weten 
 
 Verder gaan 
 het zal wel moeten 
 er is geen keus 
 alleen maar hoop 
 
 Morgen misschien 
 zal het beter gaan 
 dat vertrouwen 
 moet ik hebben
 
 2004 @l!d@
Balans
 
 Tussen voelen en weten
 Tussen herinnering en vergeten
 
 Tussen zwak en sterk
 Tussen thuis en werk
 
 Tussen samen en alleen
 Tussen warm en van steen
 
 Tussen hebben en zijn
 Tussen klote en fijn
 
 Tussen liefde en haat
 Tussen goed en kwaad
 
 Tussen angst en beven
 Tussen ontvangen en geven
 
 Och mijn lieve balans
 Geef me a.u.b. een kans
 
2004 @l!d@
  
 Even stil blijven staan
 weg gekropen van binnen
 even niet verder gaan
 niets nieuws beginnen
 
 Even stil blijven staan
 tevreden om me heen kijken
 even niet verder gaan
 het gaat er op lijken
 
 Even stil blijven staan
 genieten van dit geluk
 even niet verder gaan
 dit mag niet meer stuk
 
 Even stil blijven staan
 warmte diep van binnen
 even niet verder gaan
 ik ga dit winnen
 
 Even stil blijven staan
 helemaal compleet
 even niet verder gaan
 het einde van alle leed
 
 Morgen ga ik weer
 maar nu is van mij
 ik geef me steeds meer
 en soms... voel ik me al vrij
 
 2004 @l!d@
Gedachten die kunnen vliegen
 Heerlijk hun eigen weg gaan
 Niet meer tegen jezelf liegen
 Dat heb je al te vaak gedaan
 
 Het gevoel van een vrije geest
 Die zijn eigen weg gaat
 Het is genoeg geweest
 Tijd dat je ze vrij laat
 
 Tijdens het rennen
 En de gekste sprongen
 Leer ik mezelf kennen
 Vrij en niet gedwongen
 
 Weten wat ik wil en kan
 Wat ben ik een rijk mens
 Wat geniet ik hier van
 Even niets meer dat ik wens
 
 2004 @l!d@
  
 Rustig laat ik het leven 
 In mijn leven komen
 Er is heel wat te beleven
 En nog veel te dromen
 
 Lang niet alles gaat goed
 Lang niet alles gaat slecht
 Maar toch gaat het beter
 Beter dan ooit in mijn leven
 
 Daarom lijk ik zo sterk
 Niet omdat ik het ben
 Niet dat ik het niet merk
 Niet dat ik er ooit aan wen
 
 Stress en onzekerheid 
 Stug doorgaan, niet opgeven
 Ooit kom mijn tijd
 Dat blijft het streven
 
 Natuurlijk wil ik geen zorgen
 Natuurlijk wil ik ook meer
 Maar de zorgen van morgen
 Zijn voor morgen is mijn leer
 
 Mijn hart is thuis
 Ik heb mij gevonden
 Gevoel uit de kluis
 Het verleden verzonden
 
 Nooit had ik kunnen dromen
 Dat ik dit zou beleven
 Maar laat het maar komen
 Ik geniet van het leven
 
 2004 @l!d@
Loopverslaving
 
 Ooit begon het met
 vier keer twee. 
 De eerste stappen gezet,
 ik had geen idee
 
 Weken ging het door
 steeds een paar erbij
 Daar ging ik voor
 nooit eens vrij
 
 Discipline en plicht
 4 keer per week
 Nooit gezwicht,
 soms een preek
 
 Steeds verder en meer,
 endorfine in mijn kop.
 Daar ging ik weer
 en toen opens; Stop!
 
 1 marathon teveel,
 teveel stress erbij,
 blessure was mijn deel.
 Nu ben ik weer vrij.
 
 Het ritme van de pas,
 die mooie beweging,
 dacht dat het weg was 
 Mijn loopverslaving!
 
 2004 @l!d@
Pijn
 
 Het doet pijn te beseffen
 dat mensen, mensen zijn 
 dat ik, ik ben.
 
 Het doet pijn te beseffen
 dat sommige mensen 
 en ik niet samen gaan
 
 Het doet pijn te beseffen
 dat ik zal moeten kiezen
 welke mensen dat zijn
 
 Het doet pijn te beseffen
 dat juist dat kiezen
 zo verdomd moeilijk is
 
 Het doet pijn te beseffen
 dat ik nog heel vaak
 verkeerd zal kiezen
 
 Het doet pijn te beseffen
 dat er dan maar één keus is;
 voor mezelf te kiezen.
 
 2004 @l!d@
Oma
Samen in het grote bed
 Midden in de nacht 
 Even een vingertje
 
 Je legt je hoofd 
 Op mijn schouder
 En slaapt vredig verder
 
 Zacht zoen ik je wang
 En luister tevreden
 Naar je ademhaling
 
 Mijn allerliefste
 Je maakt Oma zijn 
 Tot een cadeautje
 2004 @l!d@
De zon
 
 In al mijn levensjaren
 Kwam ik je tegen
 Niet alle jaren
 Dat viel wat tegen
 
 Soms kon ik je even zien
 Zomaar onverwacht
 Nu weet ik wat ik verdien
 Dat geeft je meer kracht
 
 Vandaag sta je te stralen
 Een groot deel van de dag
 Vanaf nu nog vele malen
 Gewoon omdat het mag
 
 Vaak stralen we nu samen
 Dan helpen we elkaar
 Van hoever we ook kwamen
 We zijn nu een warm paar
 
 2004 @l!d@
Dubbel!
 De tuin is winter klaar 
 250 bloembollen in de grond 
 en dan volgend voorjaar 
 is de cirkel rond 
 
 Alles doet nu nog pijn 
 Langzaam gaat het helen 
 Soms nog even klein 
 Gelukkig kan ik het nu delen 
 
 Ik groei en groei 
 Vaak nog uit balans 
 Soms denk ik doei 
 En grijp ik mijn kans 
 
 Denk steeds meer 
 Is dit wel wat ik wil 
 Nee zeggen is wat ik leer 
 Soms val ik dan weer stil 
 
 Maak ik pas op de plaats 
 Kijk ik weer de kat uit de boom 
 Soms met heel veel praats 
 Soms heel erg sloom 
 
 Dan wil ik weer te veel 
 Gun ik me geen rust 
 Vliegt het me naar de keel 
 Daarna weer gesust 
 
 Vandaag een slecht begin 
 Vreselijk down en moe 
 Teveel gedacht naar mijn zin 
 ik kwam weer niet aan slapen toe 
 
 Nu weet ik het wel weer 
 Ik heb nog een poosje geduld 
 Probeer het nog een keer 
 Het is niemand zijn schuld 
 
 Mijn lente gaat er komen 
 Al moet ik hem zelf creëren 
 Ook leer ik dromen 
 Alles is te leren
 
 2004 @l!d@
 we kunnen niet in de toekomst kijken 
 we kunnen het verleden niet veranderen 
 we moeten dus wel naar het verleden kijken 
 om de toekomst te kunnen veranderen 
2004 @l!d@

Reacties