Bergrace by night, Nike lady’s Run  27 April 2001/ 6 mei 2001

 Na alle verhalen over de Marathon van Rotterdam, die ik helaas heb moeten overslaan vanwege een blessure wil ik jullie proberen enthousiast te maken voor een paar goed georganiseerde lopen met een uniek karakter. Net als vorig jaar zijn Petra en ik naar de Bergrace by night geweest in Wageningen. Voor de mensen die Petra niet kennen. Petra is mijn dochter die alle sporten leuk vind en zo af en toe nog wel met haar oude moeder op stap wil, als ze maar niet te lang hoeft te lopen. Ik vind alle lopen leuk dus hebben wij het plan opgevat om 3 of 4 keer per jaar een leuke loop te doen van maximaal 10 km. Hierbij doe ik verslag van de eerste twee van dit jaar.

 Bij de bergrace by night kun je kiezen tussen een afstand van 12,6 en 7,6 km. Uiteraard hebben wij de 7,6 KM gelopen. De start is in Wageningen op het marktplein, alle lopers worden met bussen van Ouwehand in Rhenen (waar de finish is) naar de start vervoert. De verleiding was heel erg groot om neer te zakken op een van de gezellige terrasjes, maar om kwart voor elf zijn we toch maar braaf mee gaan huppelen op een gezamenlijke aerobics warming-up. De start van de dames was 5 minuten voor de start van de heren. Uiteraard waren er weer enkele heren die dat niet begrepen!!!?? We hadden afgesproken heel erg rustig te lopen. Petra had de dag ervoor een testloop op school gehad en moest de dag erna een belangrijke voetbalwedstrijd spelen. Het leuke aan heel erg rustig lopen is dat je lekker om je heen kunt kijken, nu zullen jullie wel zeggen jaja lekker in het donker, maar ieder loper krijgt een lichtstaafje en al die dansende lichtstaafjes langs de weg is toch een fantastisch gezicht. Wij hebben onderweg lekker lopen beppen met allerlei mensen, toen we bij de Wageningseberg kwamen begonnen allerlei mensen te roepen kijk uit, glad, modder, plas. Je begrijpt het al, best wel eng in het donker en ook wel een beetje gevaarlijk. Het unieke aan deze loop is dat  de Wageningseberg vanaf de onderkant verlicht wordt door waxinelichtjes. Je loopt daar dus in het donker met aan beide kanten van het pad jampotjes met daarin een brandend kaarsje. Denk eens aan al die vrijwilligers die vooraf uren gebukt staan om al die kaartjes aan te steken, alleen dat maakt het al waard om dit soort lopen in ere te houden.

Onze tijd weet ik niet meer, wel weet ik dat wij hand in hand over de finish zijn gegaan en daarna nog lekker een uurtje zijn blijven hangen. Petra vond de muziek natuurlijk niets maar ik heb lekker nog staan dansen en mee gezongen. Volgend jaar gaan we weer en dan rijdt Petra terug dan mag ik ook nog wat drinken na afloop. 

 De Nike’s Ladyrun is een heel ander verhaal. De naam zegt het al alleen voor lady’s. Dit jaar kon je kiezen uit 5 en 10 Km en jullie raden het al wij deden de 5 km. Bij de inschrijving kun je opgeven welke tijd je ongeveer denkt te gaan lopen. Je bepaald dus zelf in wel startvak je start. De organisatie wordt ieder jaar beter. Voordat de dames, moeders, oma’s, tantes, zussen en dochters van start gaan is er een kids-run ook die begint met een gezamenlijke warming up. De kinderen mogen lopen vanaf 3 jaar en worden begeleidt door clowns, daarna starten de dames met de warming-up, lekkere muziek, goede sfeer en een hoop extra’s. Er zijn prijzen voor de best verkleedde dame, de best verkleedde groep en uiteraard prijzen voor de snelste loopsters. Je kunt bij je voorinschrijving aangeven dat je gebruik wilt maken van de pastaparty, dus eerst lopen en dan eten zoals het hoort.

 Petra en ik waren best een beetje nerveus want we wilden graag een redelijk tijd lopen. Petra omdat ze in ieder geval beter wilde lopen als vorig jaar en ik omdat ik steeds meer was gaan twijfelen of ik nog wel in een redelijk tempo kon lopen. Lopen helemaal alleen voor de gezelligheid past nu eenmaal niet helemaal bij ons karakter.  We gingen vol goede moed van start, het was weer heel erg druk, maar zoals altijd als mensen zelf mogen bepalen waar ze kunnen starten waren er heel veel mensen die zichzelf overschat hadden en die in een te snel startvak stonden. De eerste kilometer hebben we dus alleen maar lopen zigzaggen. Ik had het heel erg moeilijk, voor mijn gevoel ging het wel heel erg zwaar. Wij hadden geen idee van de snelheid omdat wij door de drukte de kilometer aanduidingen steeds misten. Eindelijk zagen we een kilometer aanduiding staan maar toen zaten we al op de 4 kilometer en wat schets mijn verbazing we liepen nog maar 20minuten en 40 seconden, dus toen hebben wij nog maar even wat gas bij gegeven. Wij zijn gefinisht net na de 25 minuten en jullie zullen begrijpen dat we heel erg tevreden waren met die tijd. Na afloop kwamen we nog een aantal andere ARSV dames tegen. We hebben nog gezellig in de grote hal gezeten waar de sfeer ook weer  heel erg gezellig was. Al met al waren beide lopen weer heel erg geslaagd en zijn wij zeker van plan de traditie volgend jaar voor te zetten. Als er mensen zijn die tips hebben voor meer van dit soort “gezelligheids lopen” dan hoor ik het graag. 

 @lid@ 2001