22-05-2009

Run like hell, feel like heaven

Het is zo heerlijk om te kunnen hardlopen.

Lekker de dijk op richting Nijmegen, onderweg kom ik van alles tegen, ik zeg vrolijk goede morgen en krijg ook regelmatig een vrolijk goedemorgen terug. Sporters zijn nu eenmaal vrolijkere mensen. Ik zie ook van alles en weet weer waarom ik zo graag alleen loop. Ik besluit via de fietsbrug te gaan en via de waalbrug terug, het voelt wel lekker, heerlijk afwisselend, eerst de rust van de dijk, vervolgens al die sporters die het rondje van de 2 bruggen lopen en vervolgens weer terug richting de rust op de Waaldijk. Op de terugweg besluit ik de defensiedijk te nemen, een heerlijk stukje natuur, autovrij en nog steeds groet ik mensen die ik tegen kom en nog steeds zeggen de meeste mensen wat terug. Het geeft me zo'n blij gevoel, gewoon in alle vrijheid daar lopen, niemand die wat van je verwacht en dan zomaar zo'n oudere man samen met zijn vrouw het zondagse rondje aan het fietsen die zegt 'knap hoor'. Ik schiet in de lach en loop vrolijk verder en denk hij moest mijn benen eens voelen. Natuurlijk maak ik mijn 2 uur vol, afspraken met mezelf zijn me heilig.

Och en nu is het middag en zit ik dit hier op te schrijven, eigenlijk gebeurde er niets bijzonders in de 2 uur maar toch was het zo bijzonder om daar te lopen en voelde ik me zo gelukkig. Ik kan weer 2 uur lopen! Wouw mensen, 2 uur, ik kan wel janken van geluk, ik kan het nog, vandaag heb ik het gevoel dat 3 jaar blessureleed ten einde is. Dit gevoel hou ik nog wel even vast, een mens heeft soms echt niet veel nodig om gelukkig te zijn. Maar een duurloop kunnen doen helpt wel.

  Fijne dag allemaal.

@l!d@