websitemaker.ladyrun.nl

2012 Het leven

Het leven is een wankel bestaan,
Dat begint bij je eerste stappen,
Eenmaal stevig leren staan,
denk je alles wel te snappen,

Aan het begin van je levenslijn,
is er nog niet zoveel te snappen,
weet je nog niets van al die pijn,
die horen bij al die stappen.

Het leven blijft een wankel bestaan,
Dat begin ik nu wel te snappen,
Gelukkig heb ik stevig leren staan,
En maak ik nog steeds stappen.

Een tijdje onderweg op mijn levenslijn,
Is er veel dat ik niet wil snappen,
Dan maak ik me even heel erg klein,
En verlang naar die eerste stappen.

@l!d@ 26-6-2012

Reacties

2002 Waar ga ik heen.

Marathon

Het hele leven is als een marathon
Iedere kilometer geeft een ander gevoel
Soms loop je een stukje in de zon
Soms loop je met een doel

Een marathon als leven
Ieder fase zorg voor een stukje groei
Soms doen je ervaringen je van angst beven
Soms zit je zo vreselijk in de knoei

Het hele leven is als een marathon
Vaak heb je het na de halve al gehad
Soms heb je dan het gevoel alsof je net begon
Soms ben je het onderweg zo verschrikkelijk zat

Een marathon als leven
Aan het begin heb je nog geen zorgen
Soms heb je genoeg van al het geven
Soms voel je, je bij iemand heel geborgen.

Heel je leven en de marathon
Op de helft heb je aan een halve wel genoeg
Dan schijnt zo maar opeens weer de zon
En voelt het leven niet meer aan als gezwoeg.

@l!d@ 2002

Het besef

Er komt iets over me
Ik kan het nog geen naam geven
Het is nog een beetje te
Begin van een nieuw leven?

Het besef begint te komen
Acceptatie misschien
Kan weer van de toekomst dromen
Voel me blij bovendien

Kan het steeds beter plaatsen
Ga mezelf begrijpen
Laat me niet meer haasten
Moet me even knijpen

Die rust in mijn hoofd
Slapen, 5 uur aan een stuk
Mezelf al zo lang beloofd
Gewoon slapen aan één stuk

Super voel ik me nog niet
Maar wel tevreden
Betrap me erop dat ik geniet
Zomaar van het heden

Maar ik straal
En ik lach
vertel mijn verhaal
omdat het mag

@l!d@ 2002

Verantwoordelijkheid

Het gevoel van verantwoordelijkheid;
Het was geen kleinigheid,
Verantwoordelijk voor alles zijn;
Jou kregen ze niet klein

Verantwoordelijk voor het huwelijk
Je stond als een dijk
Verantwoordelijk voor de meiden
Je kon ze naar volwassenheid lijden

Dat verantwoordelijkheidsgevoel
Wat heeft het eigenlijk voor doel
Dat zit zo diep van binnen
Dat vertel je niet in een paar zinnen

Verantwoordelijk voor je vriendschappen
Altijd maar sussen, lijmen en pappen
Verantwoordelijk voor familierelaties
Zorgen dat niemand het contact verliest

En nu: verantwoordelijk voor je eigen leven
Die verantwoording doet je beven
Verantwoording en zelfstandigheid
Nee, het is geen kleinigheid

Verantwoordelijk voor anderen en ik
Geven me zo vaak het gevoel dat ik stik
Ooit zal ik de balans vinden en het weten
Kiezen voor mezelf en het schuldgevoel vergeten

@l!d@ 2002

Niet weg

Vreemde gedachte
Ik ben niet weg
Ik lachte
Raar zeg

Vreemd mens
Kom gewoon terug
Over de grens
Deze keer wel vlug

Moet het toch leren
Delen dat gevoel
Spanning keren
Het is een goed doel

Peetje wist het al lang
Mamsie was blij
Maar ook bang
Laat de gedachte vrij

Bang om te verliezen
Ik wil haar niet kwijt
Voor haar vader zou kiezen
Daarom die strijd

Raakte in paniek
Ging weer “slaan”
Maakte me ziek
Kon het niet aan

Altijd in de verdediging
Ik moet leren geloven
Gevoel, ’t is een raar ding.
Je kunt het niet doven.

Fijn om te weten
Dat ik weer voel
Ik was het even vergeten
Maar das toch mijn doel.

Pijn en verdriet
Liefde en geluk
Het ene krijg je niet
Zonder het andere.

@l!d@ 26-07-2002

Mijn ik

Mijn ik
Helemaal zoek
Alsof ik stik
Geen open boek

Mijn ik
Deurtje open
Even een blik
Hard weglopen

Mijn ik
Steeds dichterbij
Weer een snik
Helemaal niet blij

Mijn ik
Weer een traan
nog een tik
alleen staan

Mijn ik
Bijna terug
Alleen maar ik
Pijn in mijn rug

Mijn ik
Wat een pijn
Alleen ik
zo klein

@l!d@ 31-07-2002

De rugzak

Kleuter:
gevuld met je bekertje drinken en.....
je onschuld

Tiener:
gevuld met je topografie en.....
je teleurstellingen in klasgenoten

Puber:
gevuld met de studieboeken en.....
Je eerste liefde die overging

Twintiger
gevuld met je stageverslagen en.....
Je schuldgevoelens over je leugentjes om bestwil

Dertiger
gevuld met je vergaderrapporten en.....
Je geldzorgen die bij het leven horen

Veertiger
gevuld met lectuur om bij te blijven en......
Je verdriet om de mensen die niet blijken te zijn wat je dacht.

Vijftiger
tegen deze tijd is je rugzak te zwaar om alleen te dragen.
En nu maar hopen dat je op tijd iemand gevonden hebt om me te helpen dragen.

@l!d@ 30-09-2002

Overleven

Hardlopen was voor mij een vorm van overleven
Gaf me toch een vorm vrijheid, al was het in mijn hoofd
Het heeft mij de kans op een nieuw leven gegeven
Jarenlang leefde ik als verdoofd

Tijdens het lopen kan ik denken
Mijn hele leven evalueren
Weer eens een beetje bijtanken
Mijn negatieve gedachten keren

Tijdens het lopen kan ik de pijn verdringen
Alle ellende van me af schreeuwen
Vloeken, tieren, razen, maar ook zingen
Janken en ook krijsen als de meeuwen

Tijdens het lopen verwerk ik mijn agressie
Daarna is er weer zelfbeheersing
Dan toon ik weer mijn tronie
Dacht iedereen weer wat een vrolijk ding

Tijdens het lopen nam ik mijn beslissingen
Hakte ik knopen door
Denk ik na over grote en kleine dingen
Overdenk ik alle tegen en voor

Tijdens het lopen kan ik gesprekken voeren
Kan ik met iedereen overal over praten
Weet ik precies hoe ik een gesprek moet voeren
Wat ik kan zeggen en beter kan laten

Tijdens het lopen kan ik genieten
Van alle dingen van de natuur
Van de vogels die heen en weer schieten
Van de zon die schijnt zo rein en puur

Hardlopen is voor mij een vorm van leven
Ik heb nu de vrijheid in mijn hoofd
Het heeft mij mijn rust terug gegeven
Ooit is ook die pijn in mijn hart gedoofd.

@l!d@ 16 oktober 2002

Lees meer...

Logboek juli 2012

Deze maand zal ik zoveel mogelijk trainiingen aan het toeval overlaten en de zin in het lopen het aantal trainingen laten bepalen. Een normale week bestaat voor mij uit 3 á 4 keer per week training geven en daarnaast minimaal 2 keer trainen volgens mijn eigen schema. In de zomer periode kan ik wat meer mijn eigen gang gaan, omdat de trainingen bij verenigingen op een laag pitje staan. Mijn eigen schema bouw ik altijd rond de te geven trainingen op. De meeste trainingen doe ik volgens de souplessemethode aangevuld met wat eigen creativiteit. Daarnaast kan ik niet helemaal afscheid nemen van een heerlijke lange rustige duurloop.

Maandag 30 juli,

Weer bijna geen opkomst van WR1, voor volgend jaar toch maar overwegen om de zomermaanden ook de trainingen stip te leggen en aan te sluiten bij de gezamenlijke duurlopen. Ook nu een lekker duurloopje gedaan van ongeveer 7 km. Heel, heel erg nat geregend maar dat is bij deze temperaturen nooit zo erg.

Zaterdag 28 juli,

Wilde even kijken of een souplesse training wel zou lukken, blijf erg veel spierpijn houden en het lijkt of ik tegen een peesonsteking mijn schouder aan zit. Ongemakkelijk, pijnlijk en het helpt ook niet tegen de spierpijn in de rest van mijn lichaam. 10 x 200m, het begin was wat moeizaam maar ik kon tot het eind toe wel onspannen op techniek blijven lopen. Nu maar even afwachten wat de reactie van het lichaam morgen is.

Donderdag 26 juli,

Blijft een beetje tobben met het lijf, nu als trainers zelfs moeten afhaken tijdens een duurloop. De zomermaanden lijken niet voor mij gemaakt. Het lichaam protesteerd en kraakt aan alle kanten.

Maandag 23 juli,

Een weer heel weinig opkomst bij de training van de WR1 groep, met een geblesseerde een aangepast rondje gelopen van ongeveer 5 km. nog steeds wat last van mijn lies dus het kwam me goed uit.

Zaterdag 21 juli

De rest van de week last van mijn linkerlies, alsof mijn bovenbeen wat instabiel is. Geen echte pijn maar wel een reden om even voorzichtig te doen en een paar trainingen te laten schieten. Kwam ook wel goed uit in verband met ons Zwitserse bezoek en de 4daagse feesten.

Maandag 16 juli,

Begin van de 4daagse week en dat was te merken, bijna geen opkomst bij de training dus hebben we ons aangesloten bij de duurloop groep en lekker een kilometer of 8 in een wat wisselende tempo gelopen. Kwam wel goed uit want vanmiddag heeft de manueel therapeut wat gewrichtjes in mijn nek en rug losgekraakt.

Zaterdag 14 juli,

Op pad om een uurtje te lopen zonder iets van een plan, was van plan een beetje een zwerftraining te doen maar de gedachte aan de mentale training kwam al bij me op toen ik bij de manege de dijk opliep en van mezelf niet mocht gaan wandelen op de laatste meters. Dus richting Gendt nog wat souplesse versnellingen gegaan maar op de terugweg, alle dijkopgangen 2 x genomen. Ging steeds gemakkelijker, niet denken en twijfelen gewoon het doel halen!

Woensdag 11 juli,

De bostraining was deze avond in de omgeving van Hotel Erica, de minst zware van de 4 locaties. Dat was waarschijnlijk de reden dat ik redelijk kon blijven volgen. Realiseer me steeds meer dat ik nog steeds te voorzichtig ben en mezelf mentaal moet gaan trainen om weer tot boven aan de heuvel door te lopen. Lekkere training en goed voor het zelfvertrouwen.

Dinsdag 10 juli,

Tour de vacance in Elst. Ieder jaar weer een leuke verrassende happening. Vanavond was de opdracht om rondjes van 500m te lopen. Maximaal 12. Het verschil in tijd tussen het eerste en het laatste rondje bepaalde de ranking. Ik mocht Henk assisteren en de tussentijden doorgeven. Niet veel gelopen en wel veel genoten. dat zijn de leuke dingen van het leven. :)

Maandag 9 juli,

Ook in de vakantie tijd blijven mijn meest trouwe supporters op de trainingen verschijnen. Omdat er nogal wat regen was gevallen de laatste dagen had ik het schema aangepast. Ik ben zo flexibel in de zomermaanden. Plezier moet dan wel voorop staan. Tijd om ze een lekkere Verheultraining te geven had ik dan ook bedacht. Na de warming up even de tijd genomen om duidelijke uit te leggen wat de bedoeling was, nou is dat vaak vergeefse moeite als er alleen dames zijn. Op de een of andere manier hebben vrouwen altijd wat moeite om de aandacht er lang genoeg bij te houden om ook daadwerkelijk de bedoeling van de training in zich op te nemen. Maar uiteindelijk gingen we van start. Om te beginnen was de opdracht 5 x 200 in een soepel tempo met aandacht voor de techniek. Na 5 keer eerst hergroeperen, mijn bedoeling was om tot dat moment te kijken hoe het liep om dan nog een aantal 200 tjes te laten doen die ik kon klokken om ze nog eens bewust te laten worden van het tempo. Dat lukte aardig, de meesten concentreerden zich na de eerste veel beter en liepen daardoor ook geconcentreerder. Na 8 x 200 was bij een aantal de koek wel op en heb ik ze nog even laten uitrazen met 3 x een snelle 100m. Op de terug besloten we spontaan koffie/thee te gaan drinken bij één van de loopsters. We hebben heerlijk in de tuin gezeten en zo was het een gezellige afsluiting van een leuke training.

Zondag 8 juli

Ik ging op mijn gemak richting de dijk en was nog een beetje aan het dubben wat ik zou gaan lopen toen er een loopmaatje aan kwam lopen. Samen zijn we verder gelopen en al kletsend hebben een rustig duurloopje gedaan van ongeveer 8 kilometer. Een dikke bui onderweg voelde erg verfrissend. Lekker om weer eens een keer al kletsend een rondje te lopen.

Zaterdag 7 juli

Na 2 dagen niet lopen begonnen de benen toch wel stevig te kriebelen. Nog steeds is de temperatuur hoog en aangenaam. Het voornemen was Verheul 200tjes te doen en dat ging lekker. Er stond wat wind op de dijk maar dat zorgde voor een beetje verkoeling. Na 10 x 200 vond ik het wel weer genoeg voor vandaag. Ik had moeite om het tempo te beheersen vandaag, Vaak gaat het dan toch weer te hard, dus na de eerste 2 heb ik maar even de rem er op gezet en ging de rest steeds tussen de 56 en 58 seconden. De 200tjes gaan tegen het eind altijd gemakkelijker. De afzet wordt dan krachtiger.

vrijdag 6 juli

rust

donderdag 5 juli

rust

woensdag 4 juli

Het was 28 graden en eigenlijk veel te warm om te gaan trainen, toch maar even de schoenen aangetrokken om een stukje Park Lingezegen te verkennen. Een klein beetje rennen, genieten van de natuur, onverwachte paden nemen. Gewoon lekker ontstannen, als training stelde het niet zoveel voor maar het genieten was des te groter. Onderweg nog een paar foto's gemaakten veel vrolijke vlinders gezien.

dinsdag 3 juli

Rust

maandag 2 juli

Training van de WR1 groep. Zoals gebruikelijk in de zomermaanden zijn we niet op de baan gebleven, maar richting het spaarbekken gelopen . Na de warming up heb ik ze oefeningen laten doen met pasfrequentie en paslengte. De training was een estafette, op het eerste stuk van het spaarbekken, waar de wal van aarde ligt waardoor er een korte en lange ronde te lopen is. op het korte stuk had ik korte stukjes uitgezet en door steeds de mensen een stuk door te laten schuiven werd die afstand langzaam langer en hield ik steeds 2 mensen over. Die mensen moesten samen de grote ronden op tempo lopen en vervolgens weer in voegen waardoor er steeds 2 anderen de lange ronden konden lopen. Zelf niet al teveel mee gedaan, had ook nog wel wat zware benen van gisteren.

zondag 1 juli

Op het oorspronkelijke schema had ik 6 x 1000 staan maar aangezien dit min of meer de vakantiemaand moet worden had ik besloten even aan te kijken hoe het lichaam voelde. Het was warm en de luchtvochtigheid was hoog dus ik had al snel besloten dat ik geen 1000tjes ging doen. Het werd uiteindelijk 2 x 500m in 2.44, 2 x 400m in 2.08, 2 x 300m 1.30, 2 x 200m in 57 sec. Rust keurig volgens verheul. Gelukkig had ik drinken meegenomen, dat was wel nodig. Lekker gelopen, op het eind kreeg ik een beetje last van mijn hamstrings. Gelopen op mijn saucony triumph 9 schoenen.

2006 Eind in zicht

Het einde van 2006 komt alweer in zicht. De blessureperikelen liggen alweer een tijdje achter me. Niet dat ik helemaal klachten vrij ben maar dat heeft meer stress als oorzaak dan problemen met mijn benen. Het lopen gaat lekker, zeker nu ik een loopmaatje heb gevonden die ook mijn leven voor een zo groot mogelijk deel met me deelt. Een prima stimulans om het trainingsritme vast te houden, samen begonnen aan de wedstrijden van het Gelderslooppaspoort, hij als gevorderde, ik als beginner.

Voor mij dus regelmatig een 5 kilometer lopen, voor de zomer waren dat er 3. Alle 3 onder heel erg wisselende omstandigheden. We begonnen in Aalten waar de regen met bakken uit de hemel viel, op zich liep ik daar een redelijke tijd en tot mijn verbazing stond ik ook gelijk al vermeld in het klassement. Ik vond mijn tijd van net boven de 27 minuten helemaal niets maar och het was begonnen als stimulans om weer een beetje wedstrijd ritme op te doen. Na de wedstrijd in Aalten volgden 4 rondjes door het dorp in Groesbeek, behoorlijk pittig omdat er toch een aardig klimmetje in zat, voor de fun liepen we tussendoor nog een cross in Roozendaal, ook heel leuk om te doen maar eigenlijk voor mij allemaal nog een beetje teveel van het goede. Dat lag aan mezelf want al heel snel na het eerste loopje begon ik weer veel te veel op tijden te letten. Ik had me nog zo voorgenomen om tot eind van het jaar alleen maar voor uitlopen te gaan maar helaas, toen er eenmaal weer een Pr stond wilde ik harder. Helaas lukte dat niet voor de zomerstop, want ook in Ede was het parcours te zwaar, het weer werkte in beide wedstrijden ook niet mee, dus ook al stond ik op een 5^de plaats in het klassement toch zat er de drive alweer om meer te gaan doen. Nu was ik zo stom om tijdens de zomer met mijn skeelers onderuit te gaan en ene zwaar gekneusde knieschijf op te lopen, of misschien heeft het achteraf wel zo moeten zijn en heeft dat er voor gezorgd dat ik niet als een dwaas aan het trainen ging.

Na de zomervakantie ben ik begonnen met intervaltrainingen, bij mijn nieuwe vereniging in wie weet mijn toekomstige woonplaats. Gewoon rustig aan, achter aan de groep bungelen en eerst maar weer eens wennen aan het regelmatig in een tandje hoger lopen De eerste 5 km zit er ook alweer op en tot mijn verbazing liep ik een tijd van net boven de 26 minuten, dus ben ik ondanks alles toch een stuk sneller geworden. Het voelt goed, de afstand van mijn lange duur bouw ik nog steeds rustig uit. Deze week heb ik 100minuten gelopen in een gemiddelde snelheid van 6 minuten per kilometer.

Het doel is nog steeds eind dit jaar een halve marathon uitlopen, stiekem denk ik uiteraard toch aan een tijd onder de 2 uur.

@l!d@ 2006

2006 Angst

Alle gevoel is bevroren
Ben er goed ziek van
Volledig geblokkeerd

Ik heb gewoon verloren
Dit was het dan
Het voelt zo verkeerd

Het lukt maar niet
Ik wil me laten gaan
Maar ik lijk bevroren
Ik wil dat je geniet
Het gaat me niet aan
Maar alles lijkt verloren

Het zal wel slijten
Maar het doet nu pijn
Ik wil je niet missen
Wil je niets verwijten
Maar het voelt niet fijn
Om me zo te vergissen

Hoe kon ik zo dom doen
Dat ik dit liet gebeuren
Wist het toch allang
Maar het voelde zo thuis toen
Dus moet ik niet zeuren
Maar het maakt me bang

Want wat heb ik er aan
dat ik bijzonder ben
maar niet echt een vrouw
om mee door te gaan
met lege handen staan
is waar ik nooit aan wen
maar ben een sterke vrouw

Voorbij voordat het begon
Even weer verdriet
even warmte en geluk
Jij was even mijn zon
Maar liefdesverdriet
Maakt nu alles stuk

2006 @lid@

Angst verlamt dit mens
niet te controleren
steeds is er een grens
en wil ik me verweren

Angst voor geweld
of is het overwicht?
weet wat me beknelt
en ik klap weer dicht

Natuurlijk weet ik
er is geen reden
het gevoel dat ik stik
komt uit het verleden

Voelen en weten
blijven 2 dingen
ik kan niet vergeten
kan het niet bedwingen

De balans herstelt zich
maar heel diep van binnen
als ik in mijn bed lig
moet ik nog beginnen

Mannen zijn te sterk
het is die kracht
zodra ik het merk
och nee ik verwacht

Ik ben er nog niet
ik wil niet winnen
niemand die het ziet
het zit diep van binnen

Het spook is er weer
niet meer onbekend
maar ook deze keer
ben ik bang voor een vent.

@l!d@ 2006

Het doet me verdriet
Dat het niet is gelukt
Waarom weet ik niet
Weet wel dat het me bedrukt

Probeerde vertrouwen te winnen
Maar iets deed ik niet goed
Probeer opnieuw te beginnen
Maar weet niet hoe dat moet

Zou graag vrienden blijven
Nu er toch blijkbaar geen gevoel is
Wil het niet op de spits drijven
Er ging al zoveel mis

Maar ik lijk het niet te kunnen
Het doet nog teveel pijn
Je moet me wat tijd gunnen
Dan mag je er wel zijn

Twijfel even aan iedereen
Weet het even niet meer
Voel me hierin heel erg alleen
Het overkomt mij weer

Mijn antimanstekels kapot
Buiten werking gezet
Ik voel me een zot
En ben buitenspel gezet

2006 @lid@

De kop

De keus is gemaakt
De kop is eraf
Even heb ik het geraakt
En nu ben ik weer laf

Terug naar het kind
Van amper tien
Niet weten wat je vind
Angst om het te zien

We zijn aan het stoeien
Ik doe hem pijn
Voel de woede groeien
En ben veel te klein

Zijn handen grijpen
Ik laat het toe
Zal ik ooit begrijpen
Waarom ik dat doe?

Maan mezelf tot rust
En probeer paniek te vermijden
Ik ben me heel bewust
Dat ik mezelf kan bevrijden

De eerste beelden komen
En langzaam herleef ik
Tranen gaan stromen
Het is of ik stik

Terug naar het heden
Het is nog te vroeg
Klein stukje verleden
Het is even genoeg

2006 @l!d@

Diep in gedachten

Ik ren diep in gedachten
langzaam kom ik vooruit
in mijn gedachten

ik kan wel blijven denken
ik kom er maar niet uit
stoppen dus met denken

langzaam vallen ze stil
ze kunnen wel wachten
tot ik weer verder wil

Mijn omgeving komt nu binnen
de zon prikt op mijn gelaat
het feest gaat beginnen

Asfalt onder mijn voeten
een paar uur gewoon gaan
even niets meer moeten

Een rondje zonder doel
zomaar een beetje lopen
dat geeft dit super gevoel

Ik ren en kijk om me heen
ja,langzaam kom ik vooruit
en ik ga nergens heen.

dus gewoon blijven gaan
kilometers maken
dat heb ik even gedaan.

@l!d@ 2006

Even een knopje om
Ik zet hem even op uit
En ga een blokje om
Misschien kom ik er uit

Maar welke wil ik
Zie er eentje met gevoel.
O.K. die ken ik
Maar dat is niet het doel

Die van vertrouwen?
Welnee, ik weet wat ik weet
En ik wil niet wantrouwen
Eentje met vergeet?

Nee, dat heeft geen zin
Die werkt al jaren niet
Ik weet dat ik altijd win
Als ik maar geniet

Wat ik zoek is er niet
Een knop met hoop
Juist die zie ik niet
Helaas dus, valse hoop

Hoop zal altijd blijven
Er is geen knopje voor
Je kunt het niet verdrijven
Het gaat altijd weer door

Fijn om te weten
Alles kan uit
Zelfs vergeten
Staat soms uit

Maar hoop………..niet
Hoop is er altijd
Som voel je het even niet
Maar ik ben het nooit kwijt

2006 @lid@

Er is een muur

van gewapend beton
die stopte het vuur
voordat het begon

gelukkig was er een raam
om warmte te laten gaan
al ging het erg langzaam
maar het kwam wel aan

de deur is niet op slot
toch gaat hij niet open
de klink is namelijk kapot
dus moet ik hem slopen

geef me maar gereedschap
zoals liefde en aandacht
dat is de eerste stap
doe het stiekem in de nacht

sluipend in mijn dromen
dan luister ik heel stil
en laat het gevoel stromen
en weet ik weer wat ik wil

Mijn muur blijft gewoon staan
de volgende keer misschien
zal ik er wel voor gaan
Ik zal het wel zien

De deur blijft wel open
ik blijf wel dromen
en kan ook nog hopen
dat het ooit voor mij zal komen

@l!d@ 2006

De sneeuw, de mist,
schemerig ochtendlicht
Jullie hebben wat gemist
Het was zo'n prachtig gezicht!

Een hele kleine wereld
zo maagdelijk wit
heeft me zo gerustgesteld
dat ik hier nu tevreden zit

Na genietend van een wandeling
door die kleine wereld
met een mooie herinnering
op foto's veilig gesteld

om nog eens terug te kijken
en te voelen wat ik voel
dat ik behoor tot de rijken
omdat ik het zie en voel

@l!d@ 2006

Lees meer...

2005 Niets

Niets

En toch
Was er samen
Alleen nu
is er niets

Samen

En toch
Ben je alleen
Want nu
Is er niets

Alleen

Wat blijft
Is de pijn
Want nu
Is er niets

Pijn

En toch
Was er geluk
maar nu
Is er niets

Geluk

Alleen nu
Is het alleen
Nog maar
Een herinnering

2005 @lid@

Begrijpen?

Wat heb ik aan begrijpen,
als de pijn zo hevig is
dat ik mijn hart voel samen knijpen
omdat ik je zo vreselijk mis.

Het slijt wel weer zegt men
Wanneer dan vraag ik me af
Geef het tijd zegt men
Hoeveel dan vraag ik me af

Langzaam rolt een traan
langs mijn gezicht
ik laat mijn gedachten gaan
en knijp mijn ogen dicht

Voorzichtig veeg ik hem weg
en probeer mijn gedachten te keren
Hoor wat ik tegen mezelf zeg
en ben bang dat ik het nooit zal leren

Misschien kan ik ooit accepteren
dat ik niet altijd kan kiezen
Ooit zal ik toch wel leren
dat je soms alleen kunt verliezen?

@l!d@ 10-02-2005

Wat?

Een bad
Vol water
Is dat
Alleen water?

Een bad
Vol schuim
Is dat
Alleen schuim?

Een bad
Vol warmte
Is dat
Alleen warmte?

Een bad
Vol liefde
Is dat
Alleen liefde?

Een bad
vol
Is dat
Vol?

Een bad
Tja
Dat is
Een bad.

2005 @lid@

Bewolking

Een wolk
kwam langs
en heel even
was er zon

Een wolk
vol warmte
en heel even
was ik thuis

Een wolk
Gaat verder
Wat blijft
Zijn druppels

Een wolk
Die blijft
Wat hij is
Een droom.

@l!d@ 2005

Soms

Soms heb je niets te kiezen
En moet je wel buigen
Om jezelf niet te verliezen
En van respect getuigen

Proberen los te laten
En verder te leven
Ik kan toch niet haten
Als ik liefde wil geven?

Accepteren maar weer
En weer verder gaan

@l!d@ 2005

Gelukskunde en tevdredenomie.

Weer een jaar studeren
Het ging niet vanzelf
Ik heb veel moeten leren
Vooral over mezelf

Ik studeer levenswetenschappen
Dat omvat nogal veel
Wat ik maar niet kan snappen
Vandaar dat ik het even deel

O ik kan wel lezen en schrijven
En rekenen is ook geen punt
Toch zal er veel te leren blijven
En voel ik me vaak een rund

Sommige lessen snap ik niet
Maar ik moet ze wel leren
Omdat het door mijn leven schiet
En ik me er niet tegen kan verweren

Sociale vaardigheden is zo’n vak
Dat ik maar blijf herhalen
Krijg soms zoveel op mijn dak
En kan het maar niet vertalen

Voor komend jaar weet ik het wel
Ik ga wat extra aandacht geven
Misschien leer ik het nog wel
Het is tenslotte mijn leven

Gelukskunde en tevredenomie
Daar hebben ze geen boeken voor
Maar zoals ik het nu zie
Gaan die vakken bij mij voor

Levenswetenschappen studeren
Is vooral de cadeautjes leren zien
Om daar weer van te leren
Hoe goed wij het hebben misschien?

@l!d@ 2005

Genieten kan ik van
Een vrolijke lach
Van ogen die oplichten dan
Gewoon omdat het mag

Humor in een paar ogen
Gewoon zo’n stoute blik
Ogen hebben nog nooit gelogen
Niet zo’n mooie gevangen blik

Bewolking vind ik prachtig
Samen met een knipogende zon
Wolken zijn echt machtig
‘k wou dat ik ze pakken kon

van gewoon niets doen
alleen maar voelen en kijken
van zomaar een zachte zoen
van mensen die tevreden lijken

van een liefdevol gebaar
van zomaar mensen
met aandacht voor elkaar
och ik heb ook wel wensen

maar nu geniet ik
omdat ik tevreden ben
Het is goed, ik ben ik
De beste die ik ken

2005 @lid@

Gisteren stond ik op

Gisteren stond ik op
Mijn bui was voorbij
Ik ben over de top
Weer voorzichtig blij

Het voelt weer goed
Alsof ik terug kom
Ik krijg weer moed
Toch blijft het stom

Shit, ik voelde weer
Wist het van te voren
Heb dat iedere keer
Het kan me zo storen

Het maakt me bang
Weten dat er iets is
Krijg dan de drang
En zit niet vaak mis

Soms voelt het fijn
En niet zo rusteloos
De boodschap is klein
En mijn rust heel broos

Laat me toch accepteren
En stoppen met dit gevecht
Loslaten kun je niet leren
Het gevoel is echt

@l!d@ 15-08-2005

Heel zachtjes komen
er herinneringen
en kan ik dromen

Heel zachtjes komen
de geluiden binnen
in mijn dromen

Heel zachtjes komen
de gevoelens binnen
in mijn dromen

Heel zachtjes komen
er kleuren
in mijn dromen

Heel zachtjes komen
er ook dromen
in mijn dromen

Heel zachtjes komen
Er een paar handen
en blijf ik dromen

2005 @lid@

Stil lig ik voor me uit te kijken
Neem in me op wat ik zie
Probeer er doorheen te kijken
Te voelen wat ik zie

Heel goed te luisteren wat ik hoor
Probeer de toon te vangen
Achter de geluiden die ik hoor
Om de juiste sfeer te vangen

Het klinkt heel erg druk
Of zenuwachtig misschien?
Is het geluid uit 1 stuk?
Of zijn het er meer misschien?

Ik hoor gelach achter het huis
Maar ook gekwetter
Tussendoor ook nog wat ruis
En wat geschetter

Langzaam dringt het tot me door
Dat ik niet lig te dromen
maar ik de gewone geluiden hoor
maar ook het ruisen van de bomen

2005 @lid@

Hoe kun je!

Hoe kun je loslaten
wat je niet kwijt wilt

Hoe kun je vergeten
als het er was

Hoe kun je geloven
dat het voorbij is

Hoe kun je loslaten
wat je al kwijt bent

Hoe kun je vergeten
wat zo mooi was

Hoe kun je geloven
dat het voorbij gaat

Hoe kun je.....
mij zo'n pijn doen

@lid@ 1 Oktober 2005

Vertel me
Deel me
Zeg me

Ik heb je lief

Zacht
Is de kus
Die me doorgrond
Tot het hart

Ik heb je lief

Zeg niets
Voel
De kracht
Liefde

Ik heb je lief

Open het hart
Eenwording
Liefde
Samen

Ik heb je………niet.

2005 @lid@

Een klein gebaar
zomaar onverwacht
was het daar
totaal onverwacht

het doet zo goed
dat kleine bericht
het geeft meer gloed
aan ieders gezicht

een onderschepte blik
een snelle glimlach
een kleine knik
een vriendelijk,"Dag"

geef gewoon aandacht
aan ieder die je ziet
het geeft kracht
en verlicht verdriet

vertrouw erop
dat het welkom is
en al stoot je je kop
dat is hun gemis

Jij heb willen geven
en kunt het overal kwijt
zo is het leven
heb daarom nooit spijt.

blijf gewoon geloven
dat het niet aan jou ligt
laat nooit je gloed doven
het is jou gezicht.

2005 @lid@

Kletterende regen
Kletsnatte ogen
Hou het niet tegen
Tranen zullen weer drogen

Spetterend blijft het gaan
Een beetje weemoed
Zie je daar staan
Huil maar, het doet je goed

Zo af en toe een buitje
Een kleine dip
Dan weer een uitje
Nog een beetje sip

Bewolking blijft hangen
Als een sluier om je heen
Kon je het maar vangen
Dan was je weer op de been

Laat het even breken
Geef even een glimp
Blijf nu niet steken
Geef even geen krimp

Geef een stukje blauw
Laat het breken
Doe het gauw
Anders blijf je steken

Geef zonnestralen
En vrolijkheid
Niet langer dralen
Anders ben je het kwijt

2005 @lid@

Kon ik nog maar....

Kon ik het nog maar
Was er maar een knop
Dan was het zo klaar
Klik en uit mijn kop

Ik verlang weer even terug
Naar de tijd dat het ging
Toen had ik een gladde rug
Toen was ik geen slappeling

Regels waren regels
Ja was ja en nee was nee
Nu zijn het tranen als pegels
Het valt dan ook niet mee

Om je weer heel klein te zijn
Niet gewenst en heel dom
Tja het voelt niet fijn
Slaat weer in als een bom

Gelukkig mag ik er zijn
En ken ik me nu goed
Mijn krijgen ze niet klein
Al gaat het nu even niet goed

@l!d! 21-04-2005

Langzaam kom ik terug

Langzaam kom ik terug
En open mijn ogen
Ik draai op mijn rug
En laat ze drogen

Kijk even opzij
Om zeker te zijn
Gelukkig toch vrij
Dat voelt wel fijn

Ontspannen op mijn rug
Laat ik het komen,
komt mijn rust terug
durf ik verder te dromen

Ook in mijn dromen
Zeg ik nu nee
Laat maar komen
Ik ga wel mee

Nu kan ik dromen
Van twee armen
Die voor mij komen
Om me te verwarmen

Langzaam wil ik weer
Ga ik ook verwachten
En hoop een keer
Op fijne nachten

@l!d@ 30-03-2005

Letters
Woorden
Zinnen
Verhalen

Letters
Woorden
Zinnen
Gedichten

Letters
Woorden
Zin
Geen zin

2005 @lid@

Bindingsangst.

Leven is het meervoud van lef
Waar ben je bang voor?
Mijn overdosis levenslef?
Ja ok, ik ga altijd door.

Mijn overdosis levenslef
Is genoeg voor ons samen
Maar jij hebt niet het lef
Dat moet je beamen

De angst overheerst
En doet je besluiten
Niet voor het eerst
Om mij buiten te sluiten

Je trekt je weer terug
En denkt voor mij
Het gaat weer heel stug
En ik laat je vrij

Wij zijn vrij
En doen niemand tekort
Wees gewoon blij
We zien wel wat het wordt

Geniet toch van wat er is
En laat je verwarmen
Ik weet dat ik me niet vergis
Kom maar in mijn armen.

Vertrouw op mij
Mijn levenslef voor twee
Ik laat je weer vrij
En wacht….maar ajb doe er iets mee!

@l!d@ 2005

Loopverslaving

Ooit begon het met
vier keer twee.
De eerste stappen gezet,
ik had geen idee

Weken ging het door
steeds een paar erbij
Daar ging ik voor
nooit eens vrij

Discipline en plicht
4 keer per week
Nooit gezwicht,
soms een preek

Steeds verder en meer,
endorfine in mijn kop.
Daar ging ik weer
en toen opens; Stop!

1 marathon teveel,
teveel stress erbij,
blessure was mijn deel.
Nu ben ik weer vrij.

Het ritme van de pas,
die mooie beweging,
dacht dat het weg was
Mijn loopverslaving!

@l!d@ 2005

De Trein van mijn leven.

De trein van mijn leven
Denderde maar door
Stopte soms voor heel even
Ergens op een spoor

Het kaartje had ik gekregen
Toen ik nog niet wist
Van al die ander wegen
Anders had ik zelf beslist

Wat meer genoten
Van de reis misschien
Omdat ik dan had geweten
Wat ik nu kan zien

Ik sta op het station
En ben klaar om te gaan
Weet hoe het ooit begon
En zie me daar nu staan

Mijn bagage kan ik dragen
Het is goed verpakt
Ik ga het er op wagen
Voor de moed weer zakt

Mijn reis vervolgen
Weet niet waarheen
Draag de gevolgen
En ben alleen

Maar samen met mij
Durf ik het aan
Voel me vrij
Om door te gaan

De trein van mijn leven
Dendert weer door
Stiekem kijk ik even
Naar het volgende spoor

Ik kan nog kiezen
Ben vrij om te gaan
Heb niets te verliezen
Kan zelfs blijven staan

Ik sta op het station
Van de rest van mijn leven
Weet wat ik won
en wat ik heb gegeven

@l!d@ 24-05-2005

Mijn vlinders

Zomaar in de tuin
Op een blad
Hoofdje schuin
Vleugels glad

Stilletjes zitten ze daar
Neer gestreken
Het is ook raar
pas een paar weken

In alle pracht
Trillen ze licht
Heerlijk zacht
Oogjes dicht

Nog een keer
Een beetje schichtig
Vliegen ze weer
Heel voorzichtig

Nu zitten ze stil
En heel alleen
Geef me even
Je armen om je heen

@l!d@ 10-06-‘05

Samen

Je bent er
In mijn hoofd
In mijn hart
In mijn lijf

Wat ik ook doe
Ik voel je
Ik hoor je
Ik ruik je

Ik ben er
In je hoofd
In je hart
In je lijf

Wat je ook doet
Je voelt me
Je hoort me
Je ruikt me

Samen
En toch alleen
Maar weet je
Toch samen

@l!d@ 27 juni 2005

Soms

Soms heb ik een moment van
Laat me gewoon maar even

Dan heb ik geen zin om te praten
Of mezelf even te geven

Verlang ik naar wat is geweest
Even één mogen worden met mijn geest

Om iets kleins en teers te mogen beminnen
Dat mij steeds kracht geeft om opnieuw te beginnen

@l!d@ 17 juli 2005

Sprakeloos

Sprakeloos van de pijn
dat ik door mijn gevoel
bedrogen lijkt te zijn.

Sprakeloos om wat ik mis
omdat mijn gevoel
nog steeds sterker is

Sprakeloos en heel moe
alle vertrouwen kwijt
wat doet het er nog toe

Sprakeloos van de pijn
omdat mijn verstand
sterker zou moeten zijn

Sprakeloos van boosheid
verdriet en frustratie
even weer alle lef kwijt

Maar ook volkomen sprakeloos,
omdat ik "het" nog steeds voel.
Wat is er toch loos?

@lid@ 19 juli 2005

Storm

Er woed een storm in mij
Ik zag de bui al hangen
Maar ik liet hem vrij
En wilde hem niet vangen

Hij kreeg orkaan kracht
En ik werd bang
Hij kreeg teveel macht
Het duurde te lang

Ik maakte me klein
En zocht de luwte op
Het voelde niet fijn
Alles op zijn kop

Wilde nog maar 1 ding
En dat is vluchten
Maar heb nu de neiging
Om even diep te zuchten

Alweer een nieuw dag
Na een zware nacht
Zeg ik met een voorzichtige lach
De orkaan verliest zijn kracht

Ik recht mijn rug
En laat me niet verjagen
Ik kom wel weer terug
Geef me een paar dagen

2005 @lid@

Zullen we samen verdwalen?
Of zullen we blijven waar we zijn
Kom jij me dan halen?
Of is die kans erg klein?

Wil je met me meelopen?
De weg kwijt raken?
Alle barrières slopen?
Het gezellig maken?

Wil je met me weggaan?
Op handen dragen?
Achter me gaan staan?
Zullen we het samen wagen?

Zullen we samen thuiskomen?
nog voordat we vertrekken
of ben ik aan het dromen
en jij een beetje tijd aan het rekken?

2005 @lid@

Vlieg lieve vriend, vlieg
Je bent niet vleugellam
Vlieg lieverd, vlieg
Dat was je toen je kwam

Vlieg lieve vriend, vlieg
Vlieg uit nu het kan
Vlieg lieverd, vlieg
Zo ver als je kan

Vlieg lieve vriend, vlieg
En geniet onderweg
Vlieg lieverd, vlieg
Vlieg ver bij me weg

Vlieg lieve vriend, vlieg
Het is niet te laat
Vlieg lieverd, vlieg
Het is goed dat je gaat

Vlieg lieve vriend, vlieg
Raak de weg niet kwijt
Vlieg lieverd, vlieg
Hier nemen we afscheid.

@l!d@ 2005

Voor mezelf

Het moet maar even
Zoals het gaat
Zo is het leven
Het is nooit te laat

Om opnieuw te beginnen
En terug te gaan naar af
Je kunt alleen maar winnen
Als je begint bij af

Nog even wachten
Op een portie lef
Niet teveel verwachten
En ook niet te klef

Alles op zijn tijd
Het komt wel goed
Je kunt het nu kwijt
Het is goed wat je doet

Lekker rustig aan
Laat het maar komen
Blijf maar even staan
Maar begin wel vast te dromen

2005 @lid@

Het is voorbij

Het is voorbij
ik had gelijk
ik voel me blij
en heel erg rijk

Het was er weer
Dat zeker weten
Ook deze keer
Hoe kon ik het vergeten

Mijn onrust is gestopt
omdat ik nu weet
dat mijn gevoel klopt
en mijn verstand het weet

een einde aan de strijd
nu kan ik accepteren
dat werd wel tijd
ik moet nog veel leren

Intuïtie is heel fijn
maar je moet durven geloven
dat de signalen
je in ieder geval iets beloven

Het niet ontkennen
want dan krijg je strijd
het is even wennen
maar dat was ik kwijt

Vertrouwen op je gevoel
je verstand laten zwijgen
het is een mooi doel
of ik het ooit zal krijgen?

Of ik nu verloor of won
nu is echt voorbij
wat nooit begon
en ik ben blij

@l!d@ 11-08-2005

Mijn Cadeautje

Bedankt wil ik even zeggen
Omdat je een cadeautje was
Proberen uit te leggen
Hoe belangrijk je was

Bedankt dat ik van je mocht leren
Om helemaal mezelf te zijn
Dat ik me ook mocht verweren
Je moeder zijn is erg fijn

Bedankt voor alle aandacht
Die je steeds weer geeft
Wie had dat gedacht
Een cadeautje zolang je leeft

Bedankt voor alle dingen
Die we samen hebben gedeeld
Voor het samen zingen
Jij zingt ook vals, dat scheelt

Bedankt voor je armen
Als ik ze weer eens nodig had
Om mijn hart weer te verwarmen
Als ik het weer eens had gehad

Bedankt voor het praten
Wat we zoveel hebben gedaan
Nu ga je me verlaten
En komt je toekomst eraan

Bedankt mijn lieve kind
Ik zal er altijd voor je zijn
Waar je ook aan begint
Je bent en blijft mijn……………… Cadeautje

M@msie 11-09-2005

Sterren die stralen
wat een pracht
vertellen verhalen
over de nacht

Sterren die vervagen
langzaam aan de lucht
het begint te dagen
hier stopt de vlucht

Een nieuwe dag
begint te komen
en wat ik zag
was in mijn dromen

Onder de sterrenpracht
ren ik de dag tegemoet
het was een nacht
en alles is goed

Laat me dromen
ik ga er voor
de dag kan komen
en ik ren wel door.

@l!d@ 20 september 2005

Hoe kun je!

@lid@ 1 Oktober 2005

Ik weet

dat jij weet
dat ik weet

dat jij denkt
dat ik denk

dat jij gelooft
dat ik geloof

dat jij wilt
dat ik wil

dat jij komt
als ik er ben

maar weet ik
wat jij weet?
wat jij denkt?
wat jij gelooft?
wat jij wilt?

nee! ik weet
wat ik weet.
wat ik denk.
wat ik geloof.
wat ik wil.

de rest is
wat ik hoop.
wat ik wens.
wat ik verwacht.
en heel misschien
wat ik krijg.

@l!d@ oktober 2005

Jij

Ik dacht
dat jij dacht

Ik weet
dat jij weet

Ik hoop
dat jij hoopt

Ik droom
dat jij droomt

Ik wil
dat jij wilt

Ik negeer
dat jij negeert

Ik voel
dat jij voelt

Ik ben
als jij bent

Ik ga
als jij gaat

Ik geniet
als jij geniet

Ik lach
als jij lacht

Ik plaag
als jij plaagt

Ik ben
als jij bent

Ik ben jij
Wij zijn mij

@l!d@ 14 oktober 2005

Fijn weekend,

Ben het helemaal zat
Wil weekend vieren
‘k heb het gehad
zit nog wat te klieren

ben het gewoon zat
het is veel te heet
‘k heb het gehad
als je dat maar weet

:) fijn weekend
en een dikke zoen
voor die me kent
ga wat leuks doen!

2005 @lid@

In je zwakste moment
Als het echt niet meer gaat
Ontdek je hoe sterk je bent
Het is nog niet te laat

Om jezelf te bewaren
Voor de totale ondergang
Dat wil je je besparen
Want de weg is nog lang

Dieper dan diep gaan
En toch je bodem vinden
Dan ga je weer staan
Om de trap te hervinden

Langzaam ga je dan omhoog
Soms glijd je even terug
Steeds kijk je weer omhoog
En recht je je rug

Soms ben je even op de top
Maar nooit voor lang
Regelmatig krijg je een schop
En ben je weer bang

Dat moet je accepteren
En stoppen met vechten
Ooit zul je wel leren
En je niet laten knechten

Eens mag je zijn wie je bent
En zul je begrijpen
Dat niet een vent
Maar jij, jou moet begrijpen.

Omdat je bent wie je bent
Een geweldige vrouw
Perfect zoals jij bent
Mens! Hou toch van jou.

2005 @lid@

Lees meer...

2006 Januari

24 januari 2006

Met één oog keek ik op de klok, 5 uur, weer te vroeg wakker.

En als een popup denk ik, lekker kan ik vanochtend lopen in plaats van vanavond. Ik spring mijn bed uit, maak een grote bak senseo, haal mijn mail op, beantwoord de dagelijkse kost en trek snel mijn loopkleding aan.

Wintertight, dikke trainingsjas, handschoenen, cap want het is echt koud.................. -6, donker met sluier bewolking alsof ook de sterren nog een beetje in schemer toestand waren. Zo heel af en toe kom ik een verdwaalde krantenjongen tegen of een hond die zijn baas uitlaat. Waarom kijken die mensen zo raar naaar me? Ik weet het wel hoor, mensen die moeten begrijpen niets van mensen die op dit onzalige uur vrijwillig naar buiten gaan. hihihi ik hoor bijna die krantenjongen tegen zijn moeder zijn verbazing uitspreken als hij thuiskomt.

Nu zit ik al uren op kantoor, maar ik voel me nog steeds heerlijk. Wat kan een mens toch gelukkig zijn met een half uurtje hardlopen hé, wat kan mij het schelen wat een ander van me vind, als ze raar naar me kijken, geef ik ze gewoon een stralende lach en zeg vrolijk goedemorgen. Ze denken toch al dat ik gek ben, als ik zelf maar beter weet.

Werkse allemaal vandaag.

25 januari 2006

Nou ik ben er hardstikke gelukkig mee dat ik gek ben, Je zult maar goed wijs zijn en je in deze gekke wereld staande moeten houden. Laat mij maar lekker mezelf zijn....................gewoon een gek mens...........

28 januari 2006

-------------------------------------------------------------------------------- Hardlopen............het is het gewoon voor me. Vanmorgen ging ik lopen in die heerlijke vrieskou. Ik weet dat heel veel mensen er niet aan moeten denken, ik weet dat heel veel mensen het maar niets vinden, het dodelijk saai vinden ook om alleen te lopen maar tijdens het lopen kan ik zo vreselijk goed denken, relativeren, mezelf streng toespreken, de nuchtere feiten op een rijtje zetten.

Ruim 2 jaar is het geleden dat ik mijn laatste marathon liep, van de ene blessure en kwaal naar de andere hobbelde. Ik heb zelfs een tijdje gedacht dat ik er nu toch echt te oud voor was, maar langzaam begin ik al te denken aan mijn eerste wedstrijdje weer. Ben nog wel streng tegen mezelf, dit jaar absoluut niet langer dan 2 uur achter elkaar rennen, dus een wedstrijd mag max 10EM zijn maar toch.........ik kan het nog.

Kan zonder problemen op het moment weer ruim 40 minuten rennen en het gaat goed. Nu heel blijven en de stijgende lijn doorzetten.

Vanmorgen liep ik heerlijk met het zonnetje in mijn gezicht en weten jullie dan valt niet alleen de schaduw achter je maar laat je ook je schadduwen achter je................morgen ga ik weer..........

29 januari 2006

Nou heb ik toch wel spierpijn hoor, vanmorgen was het weer van dat heerlijke weer en ik had bedacht dat ik ergens langs wilde lopen waar ik al heel lang niet geweest ben. Niets bijzonders hoor maar toch een weg die kaarsrecht loopt, ongeveer 1,5 km lang met alleen maar hoge bomen en zo af en toe een huis.

Een ander rondje dus, net een beetje te lang na wat ik gisteren al gedaan had, maar voor het eerst kon ik mezelf er weer eens toe zetten mijn grens te verleggen, gewoon mezelf van bocht naar bocht praten. Het echte trainen dus, steeds net een klein beetje verder dan de grens waarvan je dacht dat het voor nu je grens was.

Och ja, kan er ook niets aan doen ben gewoon een loopdwaas en als ik dan zoals vanmorgen heel moe ben en ik kan nog lachen om een hond die verliefd staat te doen met een plastic fles, haha is het leven toch weer leuk aan het worden. Ik zie ze weer; die kleine leuke dingen onderweg...........

@l!d@ 2006

2002 Etten Leur 25 oktober

Voor mij was dit vooraf een hele beladen wedstrijd. Ongeveer een maand geleden had ik voor mezelf de beslissing genomen dat het verstandiger was om onder de gegeven omstandigheden niet naar Terschelling te gaan zoals oorspronkelijk de bedoeling was. Uiteraard was dat geen gemakkelijke beslissing geweest. Het gevoel toe te moeten geven en daarvoor een wedstrijd te laten schieten die ik nog nooit gemist heb was heel wrang. Het had ook tot gevolg dat ik mijn voorbereiding op dat moment met een week in moest korten. Het zorgde voor nog wat extra onzekerheid. Lichamelijk was ik er wel klaar voor, maar omdat ik al vanaf de scheiding dit als het keerpunt in mijn leven was gaan zien, was ik heel gespannen en dat was te merken. Nog nooit was ik zo nerveus voor een wedstrijd.

De weerstverwachtingen werden in de loop van de week steeds slechter en op zaterdag kwam er een orkaan voorspelling, 's Morgens nog maar even op de Brabantmarathon site gekeken maar alles ging nog steeds door. Samen met Petra vertrokken richting Etten Leur. Alles ging prima, ik was wel erg nerveus maar had er ook zin in. Ik wilde het achter de rug hebben. Vlak voor de start kwamen we Jacqueline tegen, mijn loopmaatje, al heel lang geblesseerd maar op belangrijke momenten in mijn leven altijd aanwezig.

Eenmaal in het startvak kreeg ik er echt zin in ondanks de enorm harde wind. Al snel na de start kwam ik in een groep terecht met enkele zeer ervaren lopers die uit zichzelf de dames uit de wind hielden. Goede tips gaven hoe we het beste konden waaieren. Het ging dan ook boven verwachting, maar er lagen wel enorm veel takken op de weg. De eerste 5 km ging in 25.30. Ik wist niet eens meer dat ik dat vol kon houden, daarna liepen we redelijk vlak op ruim 26 per 5 km, na 20km werd ons toe geroepen door mensen uit het publiek dat de wedstrijd gestaakt werd. Jullie willen niet weten hoe ik me voelde! Ik heb gevloekt, geraasd, getierd, mijn wereld stortte weer even in. Het gevoel alsof me weer iets afgenomen werd overheerste.

Ik finishte op 1.48. een hele mooie tijd zelfs op een halve voor mij en zeker onder deze omstandigheden. Nu ben ik er ook heel blij mee maar op dat moment even niet. Nu kan ik het als iets heel symbolisch zien, ook dit moest zo zijn. Het lot heeft voor me beslist. Ik roep steeds dat ik pas op de helft van mijn leven zit, dus ik kan nu aan de 2de helft beginnen. Zo voelt het ook.

Op naar de volgende marathon. Rotterdam 13 April 2003

@l!d@ 2002

2009 Ik kan het nog :)

22-05-2009

Run like hell, feel like heaven

Het is zo heerlijk om te kunnen hardlopen.

Lekker de dijk op richting Nijmegen, onderweg kom ik van alles tegen, ik zeg vrolijk goede morgen en krijg ook regelmatig een vrolijk goedemorgen terug. Sporters zijn nu eenmaal vrolijkere mensen. Ik zie ook van alles en weet weer waarom ik zo graag alleen loop. Ik besluit via de fietsbrug te gaan en via de waalbrug terug, het voelt wel lekker, heerlijk afwisselend, eerst de rust van de dijk, vervolgens al die sporters die het rondje van de 2 bruggen lopen en vervolgens weer terug richting de rust op de Waaldijk. Op de terugweg besluit ik de defensiedijk te nemen, een heerlijk stukje natuur, autovrij en nog steeds groet ik mensen die ik tegen kom en nog steeds zeggen de meeste mensen wat terug. Het geeft me zo'n blij gevoel, gewoon in alle vrijheid daar lopen, niemand die wat van je verwacht en dan zomaar zo'n oudere man samen met zijn vrouw het zondagse rondje aan het fietsen die zegt 'knap hoor'. Ik schiet in de lach en loop vrolijk verder en denk hij moest mijn benen eens voelen. Natuurlijk maak ik mijn 2 uur vol, afspraken met mezelf zijn me heilig.

Och en nu is het middag en zit ik dit hier op te schrijven, eigenlijk gebeurde er niets bijzonders in de 2 uur maar toch was het zo bijzonder om daar te lopen en voelde ik me zo gelukkig. Ik kan weer 2 uur lopen! Wouw mensen, 2 uur, ik kan wel janken van geluk, ik kan het nog, vandaag heb ik het gevoel dat 3 jaar blessureleed ten einde is. Dit gevoel hou ik nog wel even vast, een mens heeft soms echt niet veel nodig om gelukkig te zijn. Maar een duurloop kunnen doen helpt wel.

Fijne dag allemaal.

@l!d@

2000 Trainingen

Trainingen

In mijn hardloopleven heb ik veel verschillende trainers gehad en ook volgens veel verschillende schema's gelopen. In de loop van de jaren zijn de trainingsinzichten wel een aantal keren gewijzigd en heb ik ook zelf nogal wat geexperimenteerd welke schema het best bij me past. Met 25 jaar hardloopervaring durf ik wel te zeggen dat er teveel factoren meespelen om te zeggen dat er 1 juiste methode van trainen is die voor iedereen werkt. Nu ik ouder wordt en een stuk blessuregevoeliger kies ik meer en meer voor de "Verheulmethode" ook de afgeleide vorm "de Souplessemethode" geeft me de handvaten waar binnen ik voor mezelf schema's kan maken. Het gaat me daarbij vooral om het blessurevrij blijven lopen. als ik daarbij niet te veel aan snelheid inlever ben ik tevreden. Voor de atleten die ik training geef blijft het altijd een beetje zoeken.Sommige mensen moeten juist geprikkeld worden om hun grenzen te verleggen, anderen moeten tegen hun eigen dadendrang in bescherming genomen worden. Toch volg ik ook hierbij op een speelde manier de 'verheulmethode' Wat ik wel geleerd heb is dat een schema niet zaligmakend is, gemiste trainingen inhalen is de meest gemaakte fout van lopers. Wees wijs en sla een gemiste training over, door gemiste traiiningen in te halen verstoor je vaak de balans tussen rust en trainiingen waaruit je schema is opgebouwd!

Wordt geen slaaf van je schema maar luister naar je lichaam.

Voor je met een training begint is het belangrijk een warming-up te doen, afhankelijk van de training die je gaat doen. Een duurloop start ik zelf altijd met rustig een minuut of 10 inlopen, wil ik wat tempowerk doen dan doe ik wat rek en strekoefeningen en begin ik pas met tempo's als ik goed warm ben, de cooling-down is voor mij de laatste minuten uitlopen in een rustig tempo en een beetje rekken en strekken thuis of onder de douche. De meningen zijn hier nogal over verdeeld, een paar jaar geleden moest je rekken en strekken tegenwoordig is er een tendens om het niet te doen. Train ik bij een club dan doe ik automatisch wel mee met een gezamenlijke warming-up, als ik alleen train ligt het er helemaal aan hoe ik me voel en of ik wat voel.

Verder is het belangrijk om een paar keer per week een aantal kracht/core stability oefeningen te doen. Veel lopers krijgen door hun slechte rompstabiliteit blessures. Met 4 á 5 oefeningen per keer zijn veel problemen te voorkomen. Maak de oefeningen niet te zwaar en besteedt vooral aandacht aan de kleine spieren.

@l!d@ 2000

« vorige